Roberto Orci oraz Alex Kurtzman, scenarzyści poprzednich dwóch części serii, odrzucili propozycję pracy przy filmie.
Corey Burton, aktor który w serialach animowanych "Transformery" i "Transformers: Animated" podkładał głos Shockwave'owi, miał powrócić do tej roli w "Transformers 3". Zrezygnował jednak, ponieważ uznał, że zbyt wiele razy użyczał głosu tej postaci.
Tony Todd, podkładający głos pod Upadłego w "Transformers: Zemsta upadłych", miał zagrać w tym filmie ludzką postać, ale ostatecznie usunięto ją ze scenariusza.
Michael Bay chciał, aby w filmie wystąpiła Megan Fox. Wbrew głosom mówiącym o kłótni z Bayem, aktorka została usunięta z obsady filmu przez Stevena Spielberga. Kandydatkami na objęcie głównej żeńskiej roli były Gemma Arterton, Camilla Belle, Brooklyn Decker, Ashley Greene, Miranda Kerr, Bar Refaeli, Amber Heard, Katie Cassidy, Sarah Wright, Heidi Montag i Anna Kendrick. Ostatecznie zdecydowano się na Rosie Huntington-Whiteley, dla której jest to filmowy debiut.
Bill Fagerbakke otrzymał propozycję podłożenia głosu jednemu z Wreckersów, Topspinowi. Musiał jednak zrezygnować z powodu napiętego harmonogramu, dlatego Topspin jest jedynym Autobotem, który nie wymawia ani jednego słowa w czasie filmu.
Rolę Sentinela Prime'a początkowo zaoferowano Seanowi Connery'emu. Pomimo iż aktor odrzucił propozycję, Scott Farrar - twórca efektów specjalnych do filmu - wyznał, że tworząc tę postać wzorował się na wyglądzie Connery'ego. Sentinel otrzymał również w scenariuszu kwestię "There can be only one", którą Sean wypowiada w "Nieśmiertelnym".
Paul Rubell, montażysta dwóch poprzednich części "Transformers", nie mógł podjąć pracy przy trzeciej odsłonie serii, gdyż był zaangażowany przy filmie "Thor". Polecił swojego przyjaciela Williama Goldenberga, który natychmiast dostał stanowisko montażysty produkcji.
Eddie Pepitone brał udział w przesłuchaniach do roli Jerry'ego Wanga.
Podczas głównej bitwy, buty Carly zmieniają się kilka razy ze szpilek na płaskie baleriny. Jest to najbardziej widoczne podczas jej rozmowy z Megatronem.
W ujęciach pokazujących start misji Apollo 11 z 1969 roku, na Vehicle Assembly Building można zobaczyć symbole NASA i amerykańskiej flagi. Tymczasem znaki te zostały umieszczone na tym budynku później (flagę dodano w 1976 roku z okazji dwusetlecia istnienia państwa USA, a logo NASA w 1998).
Podczas ataku Deceptikonów na autostradzie pod Waszyngtonem na jednym ze zniszczonych znaków drogowych widzimy napis "West Interstate 88, Aurora". Ta część drogi Interstate 88 biegnie od zachodnich przedmieść Chicago do granicy stanu Iowa, a więc nie w pobliżu Waszyngtonu.
Kiedy Simmons siedzi na krześle i udziela wywiadu, przechodzący obok człowiek wypuszcza z ręki młotek. W następnym ujęciu leżące na podłodze narzędzie zmienia swoje położenie.
Jedna ze scen retrospekcji z 1961 roku dzieje się w biurze z makietami statków i rakiet w tle. Jednym z modeli jest rakieta Saturn V, która jednak w tamtym okresie była jeszcze na etapie projektów.
Jedna z początkowych scen z 1961 roku przedstawia przyjazd dwóch Lincolnów Continentals pod Biały Dom. Jeden z nich to jednak model wyprodukowany w 1965 roku.
Kiedy Sam całuje Carly na moście, jej ręka w jednym ujęciu spoczywa na jego policzku i na dodatek jest brudna (szczególnie kciuk), by w następnym znajdowała się za głową Sama i była czysta.
Podczas trwania walki Sama z Dylanem na rumowisku, zmienia się czas na zegarze w tle.
W czasie trwania inwazji, znajdujący się wewnątrz swojego mieszkania Dylan, ma ciemny zarost. Kiedy jednak wychodzi na balkon, jest już ogolony.
Gdy Sam biegnie za Wangiem do toalety, nie ma założonej marynarki. Kiedy mężczyźni wychodzą z ubikacji, Sam ma ją na sobie. Gdy następnie zasiada za biurkiem, ponownie jest bez marynarki.
Tuż przed rozpoczęciem ulicznej walki Ironhide'a i Sideswipe'a z Crankcase'em i Crowbarem, roboty celują do siebie nawzajem. Pomimo iż w scenie tej oba Decepticony krwawią, na ulicy nie widać posoki w dalszych fragmentach starcia.
Kiedy Sentinel ujawnia swe demoniczne oblicze, zaczyna strzelać do Autobotów i ludzi. Pierwszy strzał do Ironhide'a oddaje z prawej ręki, drugi z lewej. Gdy prowadzi ogień do żołnierzy z NEST broń znajduje się w prawej kończynie. Kiedy przemienia się w pojazd, trzyma ją w lewej.
Uszkodzona część głowy Megatrona, zmienia swoje położenie podczas walki z jego udziałem. Sugeruje to zastosowanie lustrzanego odbicia.
Kiedy Sentinel po raz pierwszy przywołuje swoje wojska z Księżyca, można zauważyć dwukrotne użycie ujęcia, na którym jeden z Decepticonów wyskakuje z portalu, ląduje na plecach i wstaje na nogi.
Kiedy Sam siłą dostaje się do siedziby NEST, Carly ma czarne buty. Z kolei wewnątrz bazy chodzi w jasnobrązowych.
Gdy amerykańscy żołnierze wyskakują ze spadochronami z samolotów, nie mają na sobie uzbrojenia. Pojawia się ono dopiero, po wylądowaniu na ziemi.
W scenie porwania Carly przez Dylana i Soundwave'a, siedzący na fontannie Laserbeak znika na jednym z ujęć ukazujących Sama.
Uwięziona wewnątrz, będącego w postaci samochodu Soundwave'a Carly, pomiędzy ujęciami przemieszcza się z siedzenia kierowcy na środek pojazdu (między siedzeniami) i odwrotnie.
Gdy Sentinel każe uruchomić filary, most nad pobliską rzeką jest opuszczony. Tymczasem powinien być podniesiony na skutek wcześniejszego rozkazu Sentinela i Megatrona.
Kiedy Carly idzie po schodach, by obudzić Sama, ma założoną białą czapkę bejsbolową. Gdy jedno z kolejnych ujęć ukazuje jej twarz, czapka znika.
W początkowej scenie przybycia rodziców Sama, ich samochód osobowy stoi bezpośrednio za busem, którym przyjechali. Tymczasem kiedy postanawiają podwieźć syna na jego rozmowę kwalifikacyjną, auto znajduje się na podpiętej do busa przyczepce.
Po zakończeniu finałowej bitwy, jedno z ujęć ukazuje cały most, na którym znajdują się bohaterowie. Wyraźnie na nim widać, że Ratchet jest dużo wyższy od Bumblebee i Sideswipe'a. Tymczasem na ujęciu gdzie chwali on Bee za dzielną postawę, oba roboty są prawie równego wzrostu.
Gdy Ironhide zostaje trafiony dzidą podczas ulicznej walki z udziałem jego, Sideswipe'a i dwóch Decepticonów, na plecach ma zawieszone bronie. Tymczasem przed rozpoczęciem starcia wszystkie roboty rzuciły posiadane uzbrojenie na ulicę.
Podczas pościgu na autostradzie dwukrotnie użyto tę samą sekwencję wywracania trzech samochodów (srebrny Saturn Outlook, srebrny Nissan Altima i czarny Chevy Trailblazer) przez biegnącą dwójkę Decepticonów. Fragmenty te mają miejsce tuż po tym, jak trzeci Decepticon zostaje unieszkodliwiony, rozbijając się na jednym z pojazdów.
W jednej ze scen retrospekcyjnych Sam otrzymuje medal od prezydenta. Jego uczesanie układa się wówczas na jego lewą stronę głowy. Kiedy kilka chwil później spotyka Carly, fryzura jest ułożona na prawą stronę.
W scenie gdy Bruce Brazos przeprowadza rozmowę kwalifikacyjną z Samem, na biurku znajduje się szklana kula. Odbija się w niej kamera i jej operator.
Gdy Autoboty wjeżdżają do Czarnobyla, tuż za tabliczką z nazwą tego miasta widnieje hotel Polissya. Tymczasem w rzeczywistości budynek ten znajduje się w pobliskiej miejscowości Prypeć. Ponadto, uszkodzony reaktor elektrowni jest ulokowany 3 kilometry za miastem, a nie w jego centrum.
W scenie rozgrywającej się w Chicago, gdzie żołnierze w zwolnionym tempie wyskakują z samolotów na spadochronach, w tle można zobaczyć kilka zabytków jak budynek Aon Center. Obiekt ten w rzeczywistości jest położony na północ od wieżowca John Hancock Center, a nie jak przedstawia film od południowej strony. Jest to konsekwencja użycia w tych fragmentach lustrzanego odbicia.
W jednej ze scen Simmons szyfruje rozmowę telefoniczną. Aby rozmawiający z nim Sam mógł zrozumieć przekaz, również powinien mieć urządzenie deszyfrujące przy swojej komórce. Tymczasem bohater go nie posiada, a jednak mimo to obaj prowadzą swobodną konwersację telefoniczną.
W pewnym momencie Megatron wyjaśnia, że celem jego przybycia na Ziemię było spotkanie się z Sentinelem Prime'm. Tymczasem w pierwszej części filmu Megatron trafił na naszą planetę kilkaset lat przed rozbiciem się statku Sentinela na Księżycu w 1960 roku.
Gdy Autoboty opuszczają planetę, Dylan telefonuje do Sama. W scenie tej można dostrzec, że podczas rozmowy na jego komórce wyświetla się panel menu, a powinien być ekran wykonywanego połączenia.
Gdy Wreckersi zjawiają się w Chicago, od razu zabijają Decepticona, który pilotował jeden z pojazdów latających. Jednak kiedy Optimus wyjaśnia, jak udało im się przetrwać katastrofę, w ujęciu pokazującym twarze Sama i Eppsa, Wreckersów nie ma za nimi. Pojawiają się dopiero w kolejnym ujęciu, gdy przybywają kolejne Autoboty.
W pewnym momencie na skutek otrzymanych obrażeń, Starscream traci obie gałki oczne. Kiedy oszołomiony uderza głową o ziemię, widać wyraźnie, że prawe oko ma nienaruszone.
W początkowej scenie w mieszkaniu bohaterów, Sam w pewnym momencie bierze Brainsa do ręki. Kiedy w kolejnym ujęciu (filmującym cały lokal) szuka pudełka, Autobot znika z jego dłoni. Pojawia się dopiero w następnym kadrze, gdy Sam wkłada go do pojemnika.
Gdy akcja filmu toczy się w Waszyngtonie, w wielu scenach w tle widać drapacze chmur. W rzeczywistości jednak w mieście nie ma ani jednego wieżowca.
Zdjęcia do filmu powstały w Chicago (Illinois), Detroit i Rochester (Michigan), Milwaukee (Wisconsin), w Atlancie (Georgia), Mary Esther i Titusville (Floryda), Los Angeles i Long Beach (Kalifornia), w zamku Bannerman (Nowy Jork), w Gary (Indiana), Houston (Teksas), w Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii) w USA, w Moskwie (Rosja) oraz w Kambodży.
Film zawiera jedną dodatkową scenę.
Uwaga! Dalsza treść może zawierać spoilery.
W trakcie napisów:
Agent Simmons całuje agentkę Mearing. Chwilę później ta rozkazuje go aresztować.
Podczas kręcenia zdjęć w Waszyngtonie samochód Chevrolet Camaro (odgrywający rolę Autobota Bumblebee) miał prawdziwą kolizję z SUV-em miejskiej policji, który przejeżdżał przez plan zdjęciowy, zmierzając na miejsce prawdziwego alarmu bombowego. Policjant doznał niegroźnych urazów, a Chevrolet poniósł spore uszkodzenia. Jednak zdjęcia mogły być kontynuowane, gdyż istniały kopie zapasowe wszystkich pojazdów biorących udział w filmie.
Koszt realizacji dwudniowego okresu zdjęciowego na terenie Muzeum Sztuki w Milwaukee wyniósł milion dolarów.
Zdjęcia kręcono 17 maja oraz od 10 lipca do 19 sierpnia 2010 roku.
Statystka Gabriella Cedillo została poważnie w ranna podczas kręcenia zdjęć w Chicago, w trakcie jednej ze scen kaskaderskich, w tle której prowadziła własne auto. Metalowy przedmiot, który rozbił szybę i wpadł do jej samochodu, uderzył ją w głowę wywołując trwałe uszkodzenie mózgu, powodujące paraliż lewej części ciała oraz ograniczenie widzenia w lewym oku.
Przy realizacji pościgu na autostradzie, wykorzystano dwa fragmenty z filmu "Wyspa", które następnie poddano obróbce i dostosowano do potrzeb produkcji. Pierwszym jest moment, gdy Decepticon Hatchet efektownie rozbija się na samochodzie. Drugi fragment to jedno z ujęć, gdzie pozostała dwójka Decepticonów przewraca samochody, próbując doścignąć bohaterów. Bay zdecydował się na taki zabieg, gdy na planie jedna ze statystek została ciężko ranna, podczas kręcenia pierwotnej wersji sceny.
Podczas kręcenia filmu zniszczono w sumie 532 samochody.
W animowanym serialu telewizyjnym Carly była Amerykanką, ale w filmie jest Brytyjką. Zmianę tę wprowadzono, by ułatwić pochodzącej z Wielkiej Brytanii Rosie Huntington-Whiteley pierwszy występ filmowy. W scenariuszu umieszczono także wyjaśniającą zmianę scenę, podczas której Sam poznaje Carly w Białym Domu.
Specjalnie na potrzeby filmu zbudowano wielki przechylany obiekt, który symulował biuro w trakcie niszczenia wieżowca przez Drillera.
Autobot Wheeljack w serialu "Transformery" zamieniał się w Lancię Stratos. W filmie przemienia się w samochód Mercedes-Benz E550. Jego jarząca się głowa jest hołdem wyglądu z serialu, gdzie miał dwie świecące się żarówki na twarzy.
Poruszający się na wózku inwalidzkim agent Simmons (który doznaje obrażeń na skutek jednej z akcji Decepticonów), jest hołdem dla postaci Chipa Chase'a - sparaliżowanego sojusznika Autobotów z serialu "Transformery".
Oryginalny kolor Sentinela Prime'a to żółty. Ponieważ jednak przemienia się on w wóz strażacki, twórcy filmu postanowili wykreować go w czerwonej barwie. Chcieli tym samym uniknąć nieporozumień, związanych z tajemniczą zmianą jego kolorystyki.
Decepticon Driller składa się z 70 000 części. Renderowanie jednej jego klatki zajmowało 122 godziny. W scenie gdzie niszczy wieżowiec, czas ten wydłużał się do 288 godzin.
W pierwotnej wersji scenariusza planowano, by wewnątrz Arki znajdował się brat Optimusa, Ultra Magnus, który pojawił się po raz pierwszy w serialu "Transformers: Robots in Disguise". Zdecydowano się na Sentinela Prime'a - poprzednika Optimusa na stanowisku dowódcy Autobotów. Chciano tym samym wykreować więź, łączącą obie postacie.
W filmie początkowo miał zginąć Dino. Sprzeciwił się jednak temu koncern Ferrari, w model którego przemienia się wspomniany Autobot. Dlatego w scenie egzekucji uśmiercony został inny robot.
W scenariuszu znalazło się miejsce dla Autobota Steeljawa, który miał być mechanicznym zwierzakiem Leadfoota. Z ostatecznej wersji skryptu postać ta została jednak usunięta.
Według pierwotnych założeń film miał się zakończyć zaakceptowaniem przez Optimusa Prime'a rozejmu z Decepticonami. Megatron miał udać się na Cybertron, a Autoboty pozostać na Ziemi. Obie strony konfliktu miały wspólnie rozpocząć budowę nowej cywilizacji Transformersów na dwóch planetach. Koncept ten został porzucony ze względu na to, iż w ten sposób kończyła się już nowela oraz komiks. Twórcy chcieli zaskoczyć widzów i nakręcili zupełnie inny finał filmu.